La métamorphose du réalisme par le fantastique dans quelques nouvelles de Guy de Maupassant
نام عام مواد
Dissertation
نام نخستين پديدآور
Mandana Esmkhani zanjani
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
Faculté des Lettres Persanes et Langues Étrangères
تاریخ نشرو بخش و غیره
1400
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
104p.
ساير جزييات
cd
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
degree of Master
نظم درجات
Lettres persans et Langues Etrangères
زمان اعطا مدرک
1400/01/18
کسي که مدرک را اعطا کرده
Tabriz
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
Les nouvelles de Maupassant sont classifiées sous la rubrique d’un mélange artistiquement élaboré entre le réel et le fantastique. Le terme « fantastique » véhicule une sorte d'ambiguïté. Ses œuvres contiennent aussi bien des aspects rationnels que des aspects que nous pouvons considérer comme irrationnels. Le fantastique dans les écrits de Maupassant trouve ses racines dans un cadre réel. Donc, la différence qui existe entre le fantastique chez Maupassant et d'autres écrivains traditionnels est que, chez Maupassant, le récit reste assez fidèle au réalisme. Dans ce mémoire, nous nous intéresserons aux sept nouvelles suivantes: Sur l’eau, La Peur, La Main, L’Apparition, Magnétisme, La Chevelure et Le Horla. Ces nouvelles furent écrites par Maupassant et seront analysées de façon à mettre en évidence les caractéristiques qui sont propres au genre fantastique. Le cadre réaliste de ces nouvelles permet au fantastique de susciter un sentiment aigu de peur et leur structure narrative accroît le sentiment d’inquiétude chez le lecteur. Dans ce travail, pour mieux relever le fantastique, comme Maupassant a fait pour le faire surgir du réel, nous procédons par nous intéresser à des points de ses textes où le réel se donne à voir à partir d’un nombre satisfaisant de ses dimensions. Notre but ici est donc de mettre l'accent sur l'art de l'auteur qui consiste à garder le lecteur en suspens tout en présentant un type de fantastique dont la première caractéristique est de défier un prétendu réel.
متن يادداشت
از داستانهای کوتاه موپسان به مثابهی آمیختهای هنرمندانه از واقعیت و خیال (امر موهوم)یاد میشود. اصطلاح فانتستیک نوعی ابهام را با خود یدک میکشد. بنابراین، آثار وی هم شامل جنبههای منطقی هستند و هم جنبههایی که میتوان آنها را غیر منطقی دانست. فانتزی (خیال) در نوشتههای این نویسنده ریشه در یک چهارچوب و محیط واقعی دارد. بنابراین تفاوتی که در (امر موهوم) موپسان با دیگر نویسندههای سنتی وجود دارد، این است که نزد وی قصه کاملا به واقع گرایی ( واقیعت ) وفادار میماند.در این پایاننامه، برآنیم هفت داستان کوتاه از این نویسنده را از جنبه موهوم گرایی تجزیه و تحلیل کنیم: روی آب، ترس، دست، ظهور ، مغناطیس، مو و هورلا محیط واقع گرایانه (واقعی) این داستانها به فانتزی اجازه میدهد احساس مبهم ترس را تقویت کند و همچنین ساختار روایی آنها احساس نگرانی را نزد خواننده افزایش میدهد. در اینجا، برای شناسایی بهتر (امر موهوم) همانطور که موپسان آن را از دل واقعیت بیرون میکشد، بر نکاتی در متن که در آنجا واقعیت با تعداد قابل توجهی از ابعاد آن قابل مشاهده است متمرکز میشویم. بنابراین هدف ما در اینجا تأکید بر هنر نویسنده در معلق نگهداشتن خواننده با ارائه نوعی فانتزی است (تخیل) که اولین ویژگی آن به چالش کشیدن یک واقعیت به اصطلاح واقعی است
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
استحاله واقع گرایی توسط موهوم گرایی در چند داستان کوتاه گی دو موپسان